Թարգմանություն – ռուսական առակներ

Լեվ Տոլստոյի առակները
(աղբյուր՝ https://peskarlib.ru/l-tolstoy/basni/)

Սուտասան

Տղան հսկում էր ոչխարներին և, կարծես գայլ տեսնելով, սկսեց կանչել. «Օգնեցեք, գայլ: գայլ!” Տղամարդիկ վազելով եկան և տեսան՝ դա ճիշտ չէ։ Երբ նա դա արեց երկու և երեք անգամ, պատահեց, որ իրականում գայլը վազեց: Տղան սկսեց բղավել. «Ահա, արագ, գայլ»: Տղամարդիկ կարծում էին, որ նա, ինչպես միշտ, նորից խաբում է. չլսեցին նրան։ Գայլը տեսնում է, որ վախենալու բան չկա. նա մորթել է ամբողջ նախիրը բաց տարածքում։

Էշ ու ձի

Մի մարդ ուներ էշ ու ձի։ Նրանք քայլեցին ճանապարհով; Էշը ձիուն ասաց – «Ինձ համար դժվար է, ես չեմ կարող ամեն ինչ տանել, գոնե մի քիչ ինձնից վերցրու»: Ձին չլսեց։ Էշը լարվածությունից ընկել է ու սատկել։ Երբ տերը էշից ամեն ինչ դնում էր ձիու վրա, և նույնիսկ էշի կաշին, ձին ոռնում էր – «Ես չէի ուզում նրան մի փոքր օգնել, բայց հիմա քաշում եմ ամեն ինչ և նույնիսկ մաշկը»:

Ճնճղուկ և աղավնիներ

Ճնճղուկը տեսավ, որ աղավնիները լավ են սնվում, ջղայնացավ ու թռավ աղավնանոցը։ Աղավնիները սկզբում մտածեցին, որ նա նույն աղավնին է, և բաց թողեցին։ Բայց Ճնճղուկը մոռացավ ու ճչաց Ճնճղով պես։ Այնուհետև աղավնիները սկսեցին ծակել նրան և քշեցին նրան։ Ճնճղուկը հետ թռավ իր ժողովրդի մոտ, բայց Ճնճղուկները վախեցան նրանից, քանի որ նա սպիտակ էր, և նրանք նույնպես քշեցին:

Թարգմանություն – ռուսական առակներ

Լեվ Տոլստոյի առակները
(աղբյուր՝ https://peskarlib.ru/l-tolstoy/basni/)

Ֆերետ

Ֆերետը մտավ պղնձագործ և սկսեց լիզել լցոնումը: Լեզվից արյուն եկավ, և Ֆերետը ուրախացավ, լիզեց, – մտածեց, որ երկաթից արյուն է գալիս և ոչնչացրեց ամբողջ լեզուն:

Բարակ թելեր

Մի մարդ բարակ թելեր պատվիրեց Մանողից։ Մանողը մանում էր բարակ թելերով, բայց մարդը ասաց; «թելերը լավը չեն, ինձ ամենաբարակ թելերն են պետք»։

Մաղողը ասաց; «Եթե դեզ էտի բարակ չէ, ապա հեսա մյուսները»։ Եվ նա ցույց տվեց դատարկ տեղը: Նա ասաց, որ չի տեսնում:

Մաղողը ասաց; «Քանի որ դուք չեք տեսնում, որ շատ բարակ եք.Ես ինքս չեմ տեսնում»։

Հիմարը ուրախացավ և իրեն էլ այդպիսի Թել պատվիրեց, իսկ դրա համար գումար վճարեց։

Կապիկ

Մի մարդ մտավ անտառ, ծառ կտրեց և սկսեց սղոցել։ Նա ծառի ծայրը բարձրացրեց կոճղի վրա, նստեց և սկսեց սղոցել։ Հետո նա սեպ խփեց սղոցված տեղում և շարունակեց սղոցել։ Սղոցեցի, հանեցի սեպը և տեղափոխեցի ավելի հեռու։ Կապիկը նստեց ծառի վրա և նայում էր։ Երբ տղամարդը գնաց քնելու, կապիկը նստեց ծառի վրա և ուզում էր նույնը անել, բայց երբ նա հանեց սեպը, ծառը կծկվեց և կծկեց նրա պոչը։ Նա սկսեց պատռել և բղավել։ Տղամարդը արթնացել է, մեխեց կապիկին և կապեց պարանից:

Թարգմանություն – ռուսական առակներ

Լեվ Տոլստոյի առակները
(աղբյուր՝ https://peskarlib.ru/l-tolstoy/basni/)

Մրջյուն և աղավնի

Մրջյունը իջավ առվակի մոտ, ուզում էր հարբել: Ալիքը ողողեց նրան ու քիչ էր մնում խեղդեր։ Աղավնին ճյուղ էր կրում; նա տեսավ խեղդվող մրջյունին, և նրան մի ճյուղ գցեց առվակի մեջ։ Մրջյունը նստեց ճյուղին ու փրկվեց։ Հետո որսորդը ցանց դրեց աղավնու վրա և ուզեց շրխկացնել։ Մրջյունը սողաց որսորդի մոտ և կծեց նրա ոտքը. որսորդը ախ արեց և բաց թողեց ցանցը։ Աղավնին թռավ ու թռավ։

Կրիա և արծիվ

Կրիան արծվին խնդրեց, որ իրեն թռչել սովորեցնի։ Արծիվը խորհուրդ չտվեց, քանի որ դա նրան հարիր չէր, բայց նա անընդհատ խնդրում էր. Արծիվը բռնեց նրան իր ճանկերի մեջ, բարձրացրեց ու բաց թողեց, նա ընկավ քարերի վրա ու կոտրվեց։

Օձի գլուխն ու պոչը

Օձի պոչը վիճել է օձի գլխի հետ, թե ով պետք է առաջ անցնի։ Գլուխն ասաց. «Դու չես կարող քայլել առջևից, դու չունես աչքեր և ականջներ»: Պոչն ասաց. «Բայց ես ուժ ունեմ, ես քեզ շարժում եմ. Եթե ​​ուզենամ, կփաթաթվեմ ծառի շուրջը, դու չես շարժվի»։ Գլուխն ասաց. «Եկեք գնանք մեր ճանապարհով»:

և պոչը գլխից դուրս եկավ ու սողաց առաջ։ Բայց նա պարզապես սողալով հեռացավ գլխից, ընկավ ճեղքի մեջ և ընկավ:

Թարգմանություն – ռուսական առակներ

Լեվ Տոլստոյի առակները
(աղբյուր՝ https://peskarlib.ru/l-tolstoy/basni/)

Առյուծը և մուկը

Առյուծը քնած էր։ Մուկը վազեց նրա մարմնի վրայով. Նա արթնացավ և բռնեց նրան: Մկնիկը սկսեց խնդրել նրան բաց թողնել. Նա ասաց. «Եթե ինձ բաց թողնես, ես քեզ լավություն կանեմ»: Առյուծը ծիծաղեց, որ մուկը խոստացել է իրեն լավություն անել, ու բաց թողեց։

Հետո որսորդները բռնեցին առյուծին ու պարանով կապեցին ծառին։ Մուկը լսեց առյուծի մռնչյունը, վազելով եկավ, կրծոտեց պարանը և ասաց. «Հիշիր, դու ծիծաղեցիր, չէիր մտածում, որ ես կարող եմ քեզ լավություն անել, բայց հիմա տեսնում ես, լավությունը մկնիկից է գալիս»:

Երկու ընկեր

Երկու ընկեր քայլում էին անտառով, և մի արջ դուրս թռավ նրանց վրա։ Մեկը վազեց, բարձրացավ ծառի վրա ու թաքնվեց, իսկ մյուսը մնաց ճանապարհին։ Նա անելիք չուներ, նա ընկավ գետնին և մեռած ձևացավ:

Արջը մոտեցավ նրան և սկսեց հոտոտել. նա դադարեց շնչել։

Արջը հոտոտեց նրա դեմքը, մտածեց, որ նա մեռած է և հեռացավ։

Երբ արջը գնաց, նա իջավ ծառից և ծիծաղեց. «Դե, – ասաց նա, – արջը քո ականջին Ին՞չ ասաց»:

«Եվ նա ինձ ասաց, որ վատ մարդիկ նրանք են, ովքեր փախչում են իրենց ընկերներից վտանգի ժամանակ»:

Թագավորը և փղերը

Հնդկական մի թագավոր հրամայեց հավաքել բոլոր կույրերին և երբ նրանք հասան, հրամայեց ցույց տալ իրենց փղերին:
Կույրերը մտան ախոռ և սկսեցին դիպչել փղերին։ Մեկը զգաց ոտքը, մյուսը՝ պոչը, երրորդը՝ այտոսկրը, չորրորդը՝ փորը, հինգերորդը՝ մեջքը, վեցերորդը՝ ականջները, յոթերորդը՝ ժանիքները, ութերորդը՝ բունը։
Այնուհետև թագավորը կանչեց կույրերին և հարցրեց. Ինչպիսի՞ն են իմ փղերը։ Մի կույր մարդ ասաց. «Ձեր փղերը սյուների պես են». այս կույրը զգաց իր ոտքերը։ Մեկ այլ կույր էլ ասաց. «Ավելների տեսք ունեն». սա զգաց պոչը:
Երրորդն ասաց. Նրանք նման են ճյուղերի, սա զգաց շաղգամը: Փորը զգացողն ասաց. Փղերը հողակույտի պես են։ Կողմերը զգացողն ասաց՝ պատի են նման, մեջքը զգացողն ասաց՝ սարի են նման։
ականջները զգացողն ասաց՝ թաշկինակի տեսք ունեն, գլուխը զգացողն ասաց՝ ստուպայի տեսք ունեն, ժանիքները զգացողն ասաց՝ եղջյուրների տեսք ունեն. նա, ով զգաց բեռնախցիկը, ասաց, որ «նման հաստ պարանի են»։

Ինքնակրթության նախագծեր

«Ձկնորսի և ձկան հեքիաթը»

Մի ծերունի ապրում էր իր պառավի հետ Ամենակապույտ ծովի մոտ; Նրանք ապրում էին խարխուլ բլինդաժում Ուղիղ երեսուն տարի երեք տարի։ Ծերունին ցանցով ձուկ էր բռնում, Պառավը մանում էր իր մանվածքը։
Մի անգամ նա ցանց նետեց ծովը, Ցանց եկավ, բացի ցեխից: Մեկ այլ անգամ նա ցանց նետեց. Մի ցանց եկավ ծովի խոտով: Երրորդ անգամ նա նետեց ցանցը. Մի ցանց եկավ մեկ ձուկով, Ոչ միայն ցանկացած ձկան հետ, այլ ոսկե ձկների հետ: Ինչպես է ոսկե ձկնիկը աղոթում: Նա մարդկային ձայնով ասում է. «Դու, երեց, թույլ տուր ինձ ծով գնալ։ Սիրելիս, ես ինձ համար փրկագին կտամ. Ես քեզ կհատուցեմ այն ​​ամենով, ինչ ուզում ես»: Ծերունին զարմացավ և վախեցավ. Նա երեսուն տարի երեք տարի ձուկ որսաց Եվ ես երբեք չեմ լսել, որ ձուկը խոսի: Նա բաց թողեց ոսկե ձկնիկը Եվ նա ասաց նրան մի բարի խոսք. «Աստված քեզ հետ, ոսկե ձկնիկ: Ինձ քո փրկագինը պետք չէ. Գնա դեպի կապույտ ծով, Քայլեք այնտեղ բաց տարածության մեջ»:
Մի ծերունի ապրում էր իր պառավի հետ Ամենակապույտ ծովի մոտ; Նրանք ապրում էին խարխուլ բլինդաժում Ուղիղ երեսուն տարի երեք տարի։ Ծերունին ցանցով ձուկ էր բռնում, Պառավը մանում էր իր մանվածքը։
Մի անգամ նա ցանց նետեց ծովը, Ցանց եկավ, բացի ցեխից: Մեկ այլ անգամ նա ցանց նետեց. Մի ցանց եկավ ծովի խոտով: Երրորդ անգամ նա նետեց ցանցը. Մի ցանց եկավ մեկ ձուկով, Ոչ միայն ցանկացած ձկան հետ, այլ ոսկե ձկների հետ: Ինչպես է ոսկե ձկնիկը աղոթում: Նա մարդկային ձայնով ասում է. «Դու, երեց, թույլ տուր ինձ ծով գնալ։ Սիրելիս, ես ինձ համար փրկագին կտամ. Ես քեզ կհատուցեմ այն ​​ամենով, ինչ ուզում ես»: Ծերունին զարմացավ և վախեցավ. Նա երեսուն տարի երեք տարի ձուկ որսաց Եվ ես երբեք չեմ լսել, որ ձուկը խոսի: Նա բաց թողեց ոսկե ձկնիկը Եվ նա ասաց նրան մի բարի խոսք. «Աստված քեզ հետ, ոսկե ձկնիկ: Ինձ քո փրկագինը պետք չէ. Գնա դեպի կապույտ ծով, Քայլեք այնտեղ բաց տարածության մեջ»:
Ծերունին վերադարձավ պառավի մոտ, Նա ասաց նրան մի մեծ հրաշք. «Այսօր ես ձուկ բռնեցի, Ոսկե ձկնիկ, ոչ սովորական; Մեր կարծիքով, ձուկը խոսեց, Ես խնդրեցի գնալ տուն՝ կապույտ ծովի մոտ, Գնված է բարձր գնով. Ես գնեցի այն, ինչ ուզում էի Ես չհամարձակվեցի նրանից փրկագին վերցնել. Այսպիսով, նա նրան բաց թողեց կապույտ ծովը»:

Աղբյուր։ https://mishka-knizhka.ru/skazki-dlay-detey/russkie-skazochniki/skazki-pushkina/skazka-o-rybake-i-rybke/?ysclid=lpc9cl5vc632461306

Ինքնակրթության նախագծեր

Հին Հունաստանի միֆերը (թարգմանություն ռուսերենից)

3. Ջեյսոնը և արգոնավորդները

Յասոնը Իոլկոսի օրինական թագավոր Էսոնի որդին էր, որին գահընկեց արեց իր եղբայր Պելիասը։ Յասոնը մոտեցավ Պելիասի արքունիքին՝ պահանջելու իր հորը վերականգնել որպես օրինական թագավոր, սակայն Պելիասը պահանջեց, որ Յասոնը նախ իրեն բերի կախարդական ոսկե Գեղմը Կոլխիդայից (Սև ծովի արևելյան ափին)։
Հերոսը համաձայնվեց՝ հավաքելով մի խումբ ընկերներ, որոնք կօգնեն իրեն այս արկածախնդրության մեջ։ Նրանց նավը կոչվում էր Արգո; նրանք կոչվում էին արգոնավորդներ։
Սև ծովով մի քանի արկածներից հետո՝ կռիվներ հարպիների հետ և թիավարելով բախվող ժայռերի միջով, հերոսների նավը վերջապես հասավ Կոլխիդայի թագավորություն: Կոլխիդայի թագավորը Յասոնի առջեւ անհնարին խնդիր դրեց որպես պայման որ տա Ոսկի Գեզմը՝ հերկել եւ արտը վիշապի ատամներով ցանել։ Իսկ գութանին կցված էին երկու կրակ ցլեր, որոնք այրում էին բոլորին, ովքեր մոտ էին գալիս։
Հակառակ բոլոր հավանականությունների, Ջեյսոնը հաջողությամբ հերկեց դաշտը աստվածային միջամտության շնորհիվ: Նրան օգնեց Մեդեան՝ Կոլխիայի թագավորի կախարդ աղջիկը, ով սիրահարվեց Յասոնին այն բանից հետո, երբ սիրո աստված Էրոսը նետերով խոցեց նրան։
Հետո Մեդեան Յասոնին տարավ այն պուրակը, որտեղ պահվում էր Ոսկե գեղմը: Նրան հսկում էր դաժան վիշապը, բայց Մեդեան քնեցրեց նրան։ Ոսկե գեղմով Յասոնը, Մեդեան և Արգոնավորդները փախան Կոլխիայից և վերադարձան Իոլկուս՝ չարագործ Պելիասից վերցնելով իրենց հոր գահը։

Ինքնակրթության նախագծեր

Հին Հունաստանի միֆերը (թարգմանություն ռուսերենից)

2. Պերսևսը և Մեդուզան:

Այս կախարդական իրերով Պերսևսը հասավ Գորգոն Մեդուզա կղզի: Մեդուզան երեք գորգոններից մեկն էր, բայց գեղեցիկ կնոջ դեմք ուներ։ Յուրաքանչյուր ոք, ով ուղղակիորեն նայում էր նրան, վերածվում էր քարի, ուստի Պերսևսը վահանն օգտագործեց որպես հայելի, որի մեջ իր արտացոլանքը տեսալ Մեդուզան և քարացավ։ Այսպես Պերսևսը կարողացավ հաղթել Մեդուզային՝ կատարելով բազմաթիվ առաջադրանքներից մեկը, որ մորն ազատի։

Աղբյուր։ https://dzen.ru/a/X-vTGF_sFCrpqqhI

Ինքնակրթության նախագծեր

Հին Հունաստանի միֆերը (թարգմանություն ռուսերենից)

1․ Ցերբերուս (Հին հունարեն՝ Κέρβερος) – Հերկուլեսի տասներկուերորդ քաջագործությունը

Հերկուլեսի վերջին առաջադրանքը, որը հանձնարարվել էր Էվրիսթևս թագավորի կողմից, դա Կերբերոսին, ահեղ եռագլուխ շանը բերելն էր։ Շուն, որը պահպանում էր Տարտարոսի դարպասները (Հունաստանի անդրաշխարհի դժոխային անդունդը, որը նախատեսված էր ամենասարսափելի պատիժների համար)։ Կերբերոսի բաշը, երեք գլուխների հետ ծածկված էր օձերով։ Նա նաև ուներ օձի պոչ, մեծ կարմիր աչքեր և երկար, թուր հիշեցնող ժանիքներ։
Հասնելով Անդրշիրիմյան աշխարհ՝ Հադեսը Հերկուլեսին թույլ տվեց վերցնել Կերբերոսին՝ պայմանով, որ նա ոչ մի զենք չօգտագործի իր «ընտանի կենդանուն» ենթարկելու համար։ Հերկուլեսն ընդունեց անդրաշխարհի թագավորի պայմանները, կռվեց Կերբերոսի հետ և, ի վերջո, կարողացավ մեծ շղթա գցել դժոխքային կենդանու վզին։
Այնուհետև Հերկուլեսը Կերբերոսին քարշ տվեց Էվրիսթեուսի պալատ և վախեցրեց վախկոտ թագավորին։ Դրանից հետո նա համաձայնեց վերադարձնել Հադեսի ընտանի կենդանուն անդրաշխարհ։ Սա նրա տասներկու քաջագործություններից վերջինն էր, որից հետո Հերկուլեսն ազատ էր:

Աղբյուր։ https://dzen.ru/a/X-vTGF_sFCrpqqhI